Plac powstał w pierwszej połowie XIX wieku, po zdobyciu Wrocławia przez wojska napoleońskie i wyburzeniu Bramy Mikołajskiej w 1820 roku. Dwa lata później, nad fosą przerzucono nowy most, który nazwano Królewskim (Königsbrücke). W tamtym okresie plac miał kształt prostokąta o powierzchni około 0,5 hektara i był zabudowany od zachodu w podkowę z zamkniętymi narożnikami.
Plac ten początkowo nazywano An der Königsbrücke (Przy Moście Królewskim). Jednakże szybki rozwój miasta wymagał przebudowy placu. W 1866 roku plac został powiększony do 1,5 hektara, zlikwidowano most zasypując fosę oraz zmieniono nazwę na Königs Platz (Plac Królewski). Na początku XX wieku w osi fosy wzniesiono na północy pomnik Bismarcka, a naprzeciwko fontannę wraz z grupą rzeźb Walka i Zwycięstwo. Jeszcze przed wojną planowano podwyższyć zabudowę zachodniej strony placu do pięciu kondygnacji, lecz do realizacji nigdy nie doszło.
Podczas walk o Festung Breslau większość zabudowy placu została zniszczona, a ocalał tylko budynek zajmowany obecnie przez Akademię Muzyczną oraz fontanna. W kolejnych latach, w ramach odbudowy placu, wzniesiono niepasujący budynek Cuprum, a także w miejscu dawnego banku braci Alexander postawiono nowy budynek szpitala im. Babińskiego. Na początku lat 80. plac przeszedł gruntowną przebudowę, w trakcie której utworzono przejście podziemne (otwarte 24 marca 1984).
Początkowo plac nazywano Placem Królewskim, jednak w 1946 roku zmieniono jego nazwę na Plac 1 Maja, która obowiązywała do 31 grudnia 2005 roku. Od 1 stycznia 2006 roku patronem placu jest papież Jan Paweł II.
Aj.
