Ruiny zamku (dawny)Heinzenburg. Pierwotny wzniesiony został przez księcia Henryka I ok. 1319 r., przejęty potem przez księcia Jana Głogowskiego. Zniszczony dwukrotnie w czasie wojny trzydziestoletniej, po 1756 r. odbudowany jako zbór ewangelicki, powiększony o wolno stojącą wieżę w 1884 r., restaurowany w 1903 r., zniszczony w 1945 r. Założony na czworoboku z niższymi przybudówkami, trzykondygnacyjny, nakryty czterospadowym dachem łamanym. Całość dziedzińca otacza owalny mur kamienny z neogotycką dzwonnicą, widoczne relikty fosy. W czasach funkcjonowania zboru w kryptach chowano miejscowych szlachciców.
Jeszcze w latach 70 – tych ub. wieku spoczywało tu 21 zmumifikowanych ciał. W roku 1994 pochowano na dziedzińcu resztki zmumifikowanych szczątków szlachty pierwotnie pochowanej w krypcie. Ceremonii pochówku przewodniczyło dwóch księży- ewangelicki i rzymskokatolicki. W miejscu pochówku ustawiono drewniany krzyż.
wpis archiwalny z 2010 r., fot. zetem, wika
